Książeczka sanepidowska, a właściwie orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych, to dokument stanowiący potwierdzenie, że dana osoba może bezpieczenie pracować w kontakcie z żywnością lub z dużymi grupami ludzi. Dzięki badaniom niezbędnym w procesie ubiegania się o orzeczenie, pracoawca zyskuje pewność, że dana osoba nie jest nosicielem groźnych chorób zakaźnych.

Osoby, które pracują w zawodach stwarzających ryzyko przeniesienia chorób zakaźnych na inne osoby. Dotyczy to m.in. pracowników gastronomii, miejsc, w których pakowana jest żywność, a także osób mających kontakt z dużymi grupami ludzi, w tym dzieci.

W procesie uzyskiwania książeczki sanepidowskiej należy wykonać badania na nosicielstwo bakterii Salmonella i Shigella, pałeczek duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, a także prątków gruźlicy.

Przepisy prawne dotyczące orzeczeń sanitarno-epidemiologicznych są uregulowane ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Ponadto, prace, które wymagają tego typu badań, są szczegółowo określone w przepisach Głównego Inspektoratu Sanitarnego.